Wiesław Sokołowski - trwanie - pismo literackie 2021 Zrzeszenie Artystyczne ZA

Strona główna / Trzeci obieg / ODEZWY i TRANSPARENT

ODEZWY i TRANSPARENT

 Licznik odwiedzin: 274994

ODEZWY


i


TRANSPARENT





SŁOWO WPROWADZAJĄCE

              

Nic nie mam do ukrycia, choć prawie wszystko jest przede mną ukrywane.
Mogę powiedzieć, że ODEZWY stają się moim oknem na świat także.

Skromne jest to okno, ale moje własne,
nie podrobione, nie pisane na zamówienie. 

Można zarzucić mi, że niewiele jest tych okien i możliwe, że niewiele
z nich widać, niemniej zapraszam do czytania. 

Będę uzupełniał, będę zmieniał, może dodam, może odejmę a może nic nie zrobię.
Bo jak będzie sam do końca nie wiem.

Od roku 2005 piszę ODEZWY, robię to w różnych
miejscach, w różnych sytuacjach.

Mam zawsze kartkę papieru i jeśli zaistnieje jakiś
impuls czy z zewnątrz czy z dna mego
zaplątania, wtedy stawiam słowo przy słowie,
a robię to w sposób prosty jasny wręcz przezroczysty.

Zresztą zaczynając pisać proklamacje w moich najśmielszych snach
nie przypuszczałem, że los rzuci mnie na ponowną
wędrówkę po SZLAKU KRÓLEWSKIM
i to z transparentem:

Boże mój
a gdzie jest
moja duma

Zaistniała niezwykle ważna dramatyczna sytuacja by znaleźć się pośród
tych, którzy śpiewają pieśni narodowe, religijne i patriotyczne, ale 
o tym napiszę szerzej i obszerniej przy innej okazji.

Zdjęcia z MARSZU PAMĘCI w jakiś sposób korespondują
w moimi proklamacjami – korespondują, gdyż w naszym maszerowaniu
i w moich proklamacjach chodzi o sprawy fundamentalne, o których
wielu ważniaków z tej najwyższej
wierchuszki zapomniało.  

  Wiesław Sokołowski

Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 

PODZIĘKOWANIE

By mógł wędrować  nasz transparent

Boże mój
a gdzie jest
moja duma

 Dziękuję następującym osobom:


Janowi Masiakowi
laureat nagrody symbolicznej ZA 2012

Agnieszce (Jadze) Sokołowskiej
współtwórca ZA
art. malarz

Jacekowi Müldner-Nieckowskiemu
art. rzeźbiarz

Wlodzimierzowi Iwankowi
 art. malarz

I proszę o pomoc dalszą

 

ODEZWA DO CZYSTOŚCI


1. proszę, niech mówią o wolności
- przecież pięknie mówią

2. proszę, niech mówią o przyszłości
- przecież cudownie mówią

3. niech wołają pełną piersią
- ku chwale ludzkości !!!

4. przecież marmurowe cokoły
czekają na tak ważne słowa:

5. jak naród z pamięci
wymazać, okpić
rozbroić

6. i podzielić jego dobro
pomiędzy zasłużonych
... swoich

7. bo w dyrektywie jest prawda
o, tak

8. bo w dyrektywie jest mądrość
o, tak

9. bo w dyrektywie jest wielkość
piękno i sława

10. a co z resztą?

11. o, reszta
niech po łokcie zawinie sobie ręce
bo spotkało ich wielkie wyróżnienie
wręcz szczęście

12. i niech zamieni się w soli słup
i ułoży się bez szemrania w sterylny
czysty niezgłębiony grób

Rawka, czerwiec, 2012


Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

 

ODEZWA POTULNA

1. jeszcze o tym nie wiesz
ale robisz to
o co cię prosimy

2. żyjesz przecież
odtąd – dotąd

3. idziesz tam
a nie gdzie indziej

4. więc nie łudź się
jesteśmy wszędzie

5. kariery, ha, ha - to tylko nasz
zręcznie zrobiony kamuflaż

6. autorytety ha, ha - to tylko nasza
mistrzowsko realizowana taktyka

7. zresztą wieczność jest taka, jaką my chcemy

8. bo jesteśmy talią – i my talię
po swojemu rozdajemy

9. sprawiedliwość jaka sprawiedliwość

10. motorem życia tu jest przecież
mord i zdrada

11. Chwała więc bohaterom poddaństwa

12. i niezgłębionej elicie chwała
co o świcie akty zdrady
arcyważne uchwala

Rawka, kwiecień, 2012 

Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

 

ODEZWA DO KABLA

1. kroczy środkiem świata
- a prawda jest z nim

2. mówi: jest wolność
sprawiedliwość
suwerenność

3. i staje się wolność
sprawiedliwość
suwerenność

4. bo kabel nie kabluje
tylko wskazuje na jaki
masz wybiec wybieg
by oddać hołd innemu
kablowi

5. bo kabel nie kabluje
tylko w darze każe
założyć przypisaną
dla jednego obrożę
dla innego smycz

6. przecież świat
znaczony jest
- ich miarą też

7. przecież świat
znaczony jest
- ich wagą też

8. przecież świat
niesie z kabla zrodzone
prawa

9. i z kabla wskrzeszone
prawdy są –

10. może dlatego
prawo
wycina niebo
z serc naszych

11. może dlatego
prawo
pustoszy
degraduje
umysł nasz

12. może dlatego
prawo staje się
zimnym mrokiem
siną mgłą

i bezdomną kałuży krwią

PS.

ODEZWA DO KABLA została odczytana przez autora na uroczystym spotkaniu z okazji 35-lecia działalności Autorskiej Galerii ZA oraz z okazji 30 - lecia istnienia Zrzeszenia Artystycznego ZA


Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

ODEZWA DO PIECA KAFLOWEGO


1. tu tajność, tam tajność

2. rozmawiają tylko przy drzwiach zamkniętych

3. wyrokują tylko przy drzwiach zamkniętych

4. każde słowo jest zaszyfrowane

5. każda trumna zalakowana

6. bo jesteśmy w swej tajności niezgłębieni

7. bo jesteśmy w swej tajności utajnieni –

8. i wiemy wszystko

9. i zajmujemy wszystko

10. i dostajemy wszystko

11. po co komu prawda, skoro my staliśmy się prawdą

12. po co komu sprawiedliwość, skoro my staliśmy się sprawiedliwością

13. po co twórcy

14. po co poeci

15. przecież my staliśmy się i twórczością i poezją

16. … i pamięcią – bez pamięci …

17. … i przyszłością – bez przeszłości …



PS.

Odezwa do pieca kaflowego powstała wraz z jego budową. Piec kaflowy jest wrośnięty w naszą kulturę od wieków. Budowa jego i pisanie odezwy do owego pieca tworzy rzeczywistą przestrzeń stając się sacrum przetrwania.

Oczywiście można przyjść w nocy i rozbić piec kaflowy – ale póki co stoi i grzeje plecy poety.




ODEZWA DO MEGO SMUTKU

1. Trzeba demoralizować, by osiągnąć
właściwe cele

2. Trzeba głodzić, by osiągnąć
właściwy sens

3. Trzeba degenerować, napuszczać,
judzić, by osiągnąć właściwe przyspieszenie


4. Trzeba wprowadzić w błąd, oszukiwać,
okradać, spychać i unicestwiać, by osiągnąć
właściwą uległość


5. Trzeba wreszcie wymazać pamięć i to wszystko
co nie służy naszym przepięknym orędziom


6. Naszym przepięknym, przebogatym, przesłodkim czynom


7. Obiecano nam przecież rzecz niezwykłą, że każdego
kto będzie chronił siebie w sobie nazwiemy – straceńcem


8. Obiecano nam przecież rzecz wspaniałą, że każdego
kto będzie przeciw nam nazwiemy – pomyleńcem


9. Obiecano przecież rzecz niepojętą, że każdego idącego
ścieżką własną, autonomiczną, suwerenną nazwiemy
zbędnością, bylejakością, powidłem


10. I dlatego stoimy wyprostowani na marmurowych schodach –


11. I dlatego nasze dzieła są wystawione w witrynach prawd
obowiązkowych i nieprzemijających


12. I dlatego nasza dobroć, delikatność i uległość znaczą bliskie
i dalekie horyzonty


13. Bo tylko nam Bóg pozwala czynić cuda


14. Bo tylko my jesteśmy jego cząstką, jego podniebieniem
i wypróżnieniem


15. Zaczynem nowych niezgłębionym światów


16. I zaczynem nowych oznakowanych nami – niegodziwości

Rawka, zaduszki 2011
 

Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

ODEZWA DO TWÓRCÓW

GABINETOWYCH

 patrz video >youtu.be/VY_gKmYpxrE

1. Tworzymy świat lepszy – dziś przecież wszystko ma już swoją cenę.

2. Nawet człowiek - nawóz nie zmarnieje,

3. A użyźni ogródek przyszpitalny na którym kwitną non stop róże władzy.

4. My także – mówią – wystawiamy rachunki za rozwinięcie czerwonego
dywanu po  którym stąpamy.

5. My, twórcy gabinetowi – co żyjemy w prawdzie – w naszej prawdzie.

6. Dmiemy w trąby i instruujemy: nie biegnij tak szybko, bo nie doświadczysz
drogi, która przemawia twoimi nogami .

7. Uderzamy w dzwony i napominamy: nie krzycz tak głośno, bo
nie usłyszysz ust, którymi świat wypowiada ciebie .

8. Przecież istniejemy w albumach – gdzie złotem szyte są nasze imiona.

9. Przecież istniejemy w kalendarzach – gdzie kamieniem szlachetnym
inkrustowane są nasze słowa.

10. Popatrz, nawet Bóg w pałacach swoich nie żebrze, tylko – tak jak my – wybacza...

11. Bo tworzymy świat lepszy – więc myślimy tak jak powinniśmy myśleć – więc 
wznosimy to co mamy wznosić – bo nasza wolność jest pełnią i
dyrektywą – jest przestrzenią i wskazaniem – jest sprawiedliwością
i sądem – a nade wszystko racją – ustaloną, zatwierdzoną – ustawowo powieloną.

KOŚCI SPOPIELI CZAS
odezwa do siewców i siepaczy


1. Im większa partia 
tym potężniejszy bank.

2. Im potężniejszy bank
tym większy bilbord.

3. Znów okolica moja zapętla się...

4. Stąd prawda staje się przynętą.

5. Stąd miłość staje się pułapką.

6. Stąd Bóg staje się kagańcem.

7. Oto nowi pomyleńcy - łączą się!

8. A siewcy nobliwi sieją zdecydowanych na wszystko - siepaczy.

9. Tak jakbyśmy byli w służbie jakiegoś zamroczenia, które określa to
co jest prawdą a co nie, co jest dobrem a co nie, co ma  
stać się niebem a co nie.

10. Nawet przyszłość jeśli ma istnieć, to tylko dla ich pomysłów, dla ich szaleństw.

11. I tylko przy ich hymnach – kości nasze ma spopielić czas.


Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

ODEZWA DO NICOŚCI

1. Człowiek - śmieć przestał ufać komukolwiek.

2. Człowiek - śmieć czuje, że obecność nasza jest tutaj krucha, niepewna.

3. Człowiek – śmieć coraz wyraźniej widzi hordy chipów wszczepianych w słowo.

4. Stąd hieny dobra.

5. Stąd hieny miłości.

6. Stąd hieny miłosierdzia.

7. Człowiek - śmieć dostrzega, coraz realniej - władzę, opętaną sobą...

8. Owa struktura realizuje program, tak, by w naszej głowie rosły właściwe myśli.

9. Owa struktura bez wahania uwolni nas od wszelkiego sprzeciwu, od wszelkiej niesubordynacji.

10. Owa struktura ułoży nam czas w jedną wartość. I bez skrupułów rozprawi się - jeszcze z samodzielnym, jeszcze z suwerennym, jeszcze z fruwającym na wietrze - śmieciem.




ODEZWA DO UPIĘKSZACZY

patrz video > youtu.be/6xiboJMKjb4

1. Sztuka, która upiększa świat – czyni zło.

2. Poeci, którzy upiększają fasadę – czynią zło.

3. Wiara w rękach manipulatorów – czyni zło.

4. Wyznawcy mamony – czynią zło.

5. Wszetecznicy lichwy – czynią zło.

6. Człowiek – owoc – nic nie czyni.

7. Człowiek – wróbel – nic nie czyni.

8. Człowiek – śmieć – nic nie czyni.

9. Wyzuty z praw ludzkich i boskich.

10. Nie idzie, bo czeka.

11. Nie czeka, bo stoi.

12. Może widzi – przez chwilę – wschód słońca ...

13. Może widzi – przez chwilę – swój ostatni odlot ...


Rawka, marzec, 2006


Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

ODEZWA DO DZWONU
www.youtube.com/watch

1. Państwo nie może być własnością ideologów i policmajstrów, gdyż wtedy Ojczyzna nasza zmieni się w poligon, w obóz, w armię ciągle maszerują.

2. Państwo nie może być własnością filozofów, poetów, nawet mędrców, gdyż wtedy Ojczyzna nasza stanie się nieskończoną dysputą, w której nikt nie ma pewności, że dożyje jutra.

3. Państwo nie może stać się świątynią, bo wtedy na stosie prawd jedynych zapłonie czas żywota naszego pożogą straszliwą…

4. Zawsze, piękne hasła torowały drogę okrutnikom, nikczemnikom, bezbożnikom. Zawsze, piękni ludzie – jeśli ucinali to przede wszystkim nie swoje piękne głowy…

5. Jedni mówią: nie można rządzić niewinnie, inni dodają: Bo świat jest smokiem, gdy jedyna głowa zniknie, zjawią się inne, jeszcze bardziej nieludzkie.

6. Państwo więc – to duchowe, to społeczne i to zarośnięte chwastami, gdzie ptaki odpoczywają po trudach lotu – nie może spełniać niczyjej myśli, nie może być niczyim znakiem, nie może słuchać niczyjego – nawet rozkołysanego i rozedrganego wiatrem – dzwonu.

7. Może tylko wznosić, trwać i milczeć potęgą moją, twoją, naszą – potęgą suwerenną.





ODEZWA DO AKURATNYCH


1. Przeszłość tylko taka, jaka pasuje.

2. Prawda tylko taka, jaka pasuje.

3. Bóg tylko taki, jaki pasuje.

4. Wszystko bowiem ma być – akuratne.

5. Akuratna wolność.

6. Akuratna sprawiedliwość.

7. Duch ma też istnieć, ale tylko akuratny.

8. Także dobroć jeśli już, to oczywiście akuratna.

9. Mamy więc żyć w okolicy dopasowanej, przypasowanej, jeśli trzeba zakręcanej, jeśli trzeba podkręcanej.

10. Jeśli już zabitej – to zaślepką w dziurze.

11. Jeśli już zmartwychwstałej – to na kształt ciosanego kołka.

12. Bo mamy czynić ziemię sobie poddaną – i czynimy, aby była akuratna.

13. Gdy więc nogi wystają z zasady obcinamy.

14. Gdy więc głowy wystają, zgodnie z prawem skracamy.

15. I czyniąc znak pokoju patroszymy, wyciskamy, obdzieramy – by akuratność mogła panować, zwyciężać i tryumfować.

Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 
• 

ODEZWA

SZTUKA KASY
 www.youtube.com/watch

1. Struktura decyduje kim jesteś.

2. W strukturze - bieda jest towarem wyjątkowo dochodowym.

3. W strukturze obowiązuje zasada - jeden etat jawny, dwa niejawne.

4. W strukturze - sztuką kasy są banki; zgodnie z prawem przejmują naszą ziemię, domy, lasy, rzeki, łąki - naszą nadzieję.

5. W strukturze - sztuką kasy są media; zgodnie z prawem instruują jak rolować, dymać, zabijać.

6. Spiesz się jeśli nie zdążyłeś jeszcze zastawić w lombardzie swoich czterech kątów.

7. Spiesz się jeśli nie zdążyłeś jeszcze sprzedać swego widoku z okna.

8. Nie przypadkiem rozsyłane są referaty: o Bogu, o Miłości, o Narodzie.

9. Nie przypadkiem rej wodzą psychole z paszportami w kieszeni donikąd.

10. Nie przypadkiem miliony młodych wszystko robi by wyjechać, a władze wszystko robią by pozbyć się ich z kraju.

11. Nowy porządek, nowe priorytety, nowe puste plamy. W tle zaś wieczny konfident, wieczny podżegacz, wieczny prowokator. Czyli Bóg bez boga; Naród bez narodu; Sztuka bez sztuki; Ojczyzna bez granic, bez przyzwoitości i bez honoru.


Rawka, wrzesień, 2006



ODEZWA DO KOWALA

z okazji 30-lecia istnienia Autorskiej Galerii „ZA” im. Mariana Bogusza

1. Niebo obserwowane, morze penetrowane, ląd przeczesywany – wolny został tylko kowal pod lasem naszych powiek.

2. Został, choć go już nie powinno być: kowal – słowo, kowal – dźwięk, kowal - iskra, kowal – barwa, kowal – trud, kowal – harmonia, a przede wszystkim kowal – honor i kowal – Ojczyzna.

3. Autorska Galeria „ZA” więc z okazji swego trzydziestolecia dziękuje kowalowi za jego istnienie, dziękuje za jego troskę, za jego starania, za jego bycie bytem samoistnym, jednoznacznie niepodległym, jednoznacznie suwerennym.

4. Oto kowal kujący los Autorskiej Galerii „ZA” – bo przecież nie doktryny, bo przecież nie schizmatycy, bo przecież nie nadęte balony władzy.

5. Oto kowal kujący los Autorskiej Galerii „ZA” - bo przecież nie policmajstrzy, bo przecież nie moraliści wierni z zasady gilotynie schizofrenii.

6. Jesteśmy, choć – jak kowal – wykluczani, zawieszeni, unicestwiani w przydrożnych rowach i rozdeptywani na równinnych, zielonych łąkach.

7. Jesteśmy i istniejemy – może nie w prawdzie – bo nie pozwalają na to dyrektywy globalnych właścicieli prawdy.

8. Jesteśmy i istniejemy – może nie w miłości – bo nie pozwalają na to struktury formatujące miłość dla nowych totalitarnych, dla nowych militarnych celów.

9. Jesteśmy i istniejemy – może nie w duchu – bo duch jako towar wyższej użyteczności jest chroniony i strzeżony klauzulą wyłączności.

10.Dziękujemy więc kowalowi, dziękujemy przede wszystkim za jego ogromną wolę walki, za jego dzień po dniu w nas, za jego kształt, smak, hart bycia do końca sobą, bycia nad, obok, bycia pod - pod lasem naszych powiek.

Rawka, czerwiec, 2006


Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

ODEZWA DO LICZYDŁA

www.youtube.com/watch

1. Liczydło jest wieczne. Nie można je wskrzesić, nie można unicestwić.

2. Dlatego z banalnej cebuli już nie wyrasta banalna pietruszka - tylko zakwitną nerki, wątroby, serca.

3. Dlatego wokół jak grzyby po deszczu wyrastają mroczne mury, tajemne numery, ukryte przyciski, testujące – zapadnie.

4. Czyli - segregacja na skalę niepojętą trwa w pełni.

5. Z liczydła bowiem wyrastają liczoroby.

6. Co dla zabawy mogą wysadzić dom, dla zabawy wyłupić oko - dla zabawy jeszcze raz podpalić i tak już płonący świat...

7. A Bóg? O, sam Pan Bóg raz siedzi raz stoi - jednak nie grzmi, nie gani, nie strofuje – tylko milczy. Milczy i liczy. Liczy aż do utraty tchu, aż po morowe powietrze. Liczy kopuły świetliste i szczerozłote – kopuły swojej niepojętej doskonałości.

Rawka, grudzień, 2006







ODEZWA

DO WYPADAJĄCYCH ZĘBÓW

1. Solidarność wyszła z dziury i poszła w chmury....

2. Bo sami nadajemy sobie numery.

3. Bo miliony - za drutami numerów – twierdzi, że żyje.

4. Bo globalny kwit bankowy decyduje.

5. Bo zęby same wypadają.

6. Bo zęby absurdu także.

7. Bo nie ma pracy – alleluja.

8. Bo nie ma Polski – alleluja.

9. Bo Bóg brzmi w trzcinie.

10. Bo słowo nie znaczy siebie.

11. Bo kultura – gwarant suwerenności – stacza się po równi pochyłej.

12. Bo królestwo hipokryzji i manipulacji króluje w okolicy naszej.

PS.
Dnia 28 sierpnia 2005 roku odbyło się uroczyste spotkanie poświęcone 25 rocznicy powstania NSZ „Solidarność”. Spotkanie odbyło się w Sali Kolumnowej Sejmu RP. Oto poetycka recenzja naocznego światka powyższej uroczystości . 


Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 

ODEZWA DO KOŁKA W PŁOCIE
www.youtube.com/watch

1. Smagani wiatrem i mediami – staliśmy się we własnej Ojczyźnie frajerami.

2. A wielcy jeżeli już służą – to w zaprzysięgłej dali. Mam prawo wiedzieć co knują, w ukrytej czy w globalnej skali.

3. Może gdzieś jest wolny świat, może gdzieś historię wznoszą święci, jednak w Polsce historię piszą z zasady - łajdacy i 
konfidenci.

4. A Naród, którego wielkość opuszcza – ginie !

5. Mam prawo dziwić się, że jestem...

6. Mam prawo dziwić się, że myślę...

7. Mam prawo dziwić się, że jeszcze żyję...

Luty 2006

ODEZWA

DO SAMOTNIE STOJĄCEJ WALIZKI

1. Państwa – choćby całe swoje budżety przeznaczyły na inwigilację swoich obywateli – i tak nie są w stanie wytropić, wyśledzić, upilnować wszystkich walizek świata.

2. Armie super nowoczesne, stają się coraz bardziej bezradne wobec samotności – i wolno stojącej walizki.

3. Deklaracje polityków, rządów, prezydentów, premierów, że skontrolują każdą walizkę i zastraszą wszelkie okolice pod każdym równoleżnikiem i południkiem – są zapowiedziami nieodpowiedzialnymi, krótkowzrocznymi, bez pokrycia.

4. Śmierci w walizce nie zatrzymają generałowie, pułkownicy, tajniacy, którzy zapewniają nas w środkach masowego przekazu – że zwyciężą !

5. Nawet nauka – paradoksalnie – okazuje się, że jest bezradna wobec mroków samotnie stojącej walizki.

6. Czyli – by żyć trzeba pozwolić innym by także mogli żyć- by wędrować trzeba pozwolić innym by także mogli wędrować. Nie da się już – w erze informacji - aby jedni byli tylko alfą i omegą we wszystkim, inni zaś z braku wszystkiego – w opuszczeniu zdychali.

7. Świat potrzebuje nie propagandy nieba, chleba, nadziei – jak dotychczas bywało - ale by przetrwać potrzebuje otwartości, szczerości, prawdomówności rzeczywistej i to od zaraz, od tej chwili! Instrumentalne traktowanie kogokolwiek i przez kogokolwiek tylko przybliża dzień wybuchu samotnie stojącej walizki.

Rawka 21 lipiec 2005


Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 
• 
• 

ODEZWA DO LUDOŻERCÓW


1. Słowo stało się towarem.

2. Czy prawica czy lewica – zawsze o przysłowiową sekundę wcześniej wiedzą , kto będzie żył a komu zabiorą prawo do istnienia.

3. „Autorytety moralne” są – mimo że wczoraj miliony w obozach, w gułagach - dzisiaj miliony WYKLUCZONYCH - są owocem także ich pracy.

4. Z niepokojem więc patrzymy w przyszłość - tym bardziej że w okolicy naszej dewianci i psychopaci stają się Ojczyzną.

5. My, w tej sytuacji, nie możemy rościć sobie pretensji bycia kimkolwiek – chcemy tylko przeżyć ...

6. Ani Stalin ani Hitler nie miał takich możliwości, jakie ma dziś każdy działający zgodnie z prawem anonimowy urzędnik. Specjalista od zasobów ludzkich, może ograniczać, może neutralizować - a jeśli zajdzie konieczność - może wykluczyć z istnienia każdego z nas.

7. Świat więc nie jest ani zły ani dobry – świat za ich sprawą stał się okrutny. Ludożerstwo współczesne nie polega na zjadaniu człowieka przez człowieka, ale na zjadaniu milionów przez nielicznych.

Rawka 19.05 2005

ODEZWA DO LUDOJADÓW


1. Zło ma swoją twarz – podobno.

2. Zło ma swoich wyznawców – podobno.

3. Zło ma swoich królów – podobno.

4. A im więcej zła, tym więcej węszycieli,
tropicieli, zakładników.

5. A im więcej zła, tym więcej biur, ekranów,
rubryk, numerów.

6. Bo ten kto nie ma władzy, nie może mieć
honoru – twierdzą ludojady.

7. Bo ten kto nie ma władzy, nie może w pełni
istnieć – twierdzą ludojady.

8. Bo władza ludojadów jest wspaniałomyślna –
przecież pozwala ci żyć.

9. Bo władza ludojadów jest szczodrobliwa –
przecież jeszcze nosisz głowę na karku.

10. Wiesz, że życie jest już dawkowane.

11. Wiesz, że dawkowanie śmierci jest
potrzebą serca ludojada.

12. Bo media są w stanie wmówić wszystko – media to
ciągłe testowanie naszej uległości.

13. Są prowincjonalne, regionalne, globalistyczne.
Ludojad globalistyczny z reguły uprawia sztukę
światową – pisze:
Elita  to ludzie żyjący w prawdzie,
których charakteryzuje bezinteresowność w
czynieniu dobra i piękna 1/.

14. W praktyce zaś słowa te znaczą tyle: na śniadanie
kiszka, na obiad kiszka, na kolację brzytwa.

15. Przecież według wytycznych śnimy, przecież według
priorytetów marzymy, nawet rozpadamy się według
dyrektyw ścierwojadów.

16. Panoptikon 2/ działa już na wszystkich rozstajnych
drogach – my zaś jak chorągiewki na wietrze
w sposób nikczemny wskazujemy drogę innym…

1/ Sztuka 2006, str 14
2/ W XVIII stuleciu brytyjski filozof Jeremy Benthan stworzył koncepcję Panoptikonu – modelu więzienia, w którym jeden strażnik może obserwować setki więźniów, sam pozostając niewidzialnym

Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 

Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 

WYWIADY

www.trwanie.com/rozmowa-z-wieslawem-sokolowskim-sierpien-2011.html

www.trwanie.com/wywiad-wieslawa-sokolowskiego-z-okazji-35-lecia-autorskiej-galerii-za.html

zaprasza.info/a_y.php

www.trwanie.za.pl/najnowsza_ksiazka_ws.html